۹ آبان ۱۳۸۸

درسهای مثنوی:درس سوم

درس سوم) قضاي الهي نمي خواهد به سادگي ما داراي همه امكانات و زيبايي ها باشيم بلكه بايد براي كسب و نگه داشتن آن ها سعي و كوشش و تلاش كنيم. برنامه هر انسان اين است كه از صبح تا شام پي يافتن ها و كسب دريافت ها باشد.


از قضا شاه شد روزي سوار
با خواص خويش از بهر شكار

«دفتر اول- همان داستان»

شرح درس:

اين شروع امتحان انسان است . از صبح تا شام انسان در عرصه حيات جهت ارضاء نيازهاي مادي و معنوي خود بايد به شكار بپردازد .

از كلاس درس تا كسب و كاسبي، از ساخت ماشين آلات غول­پيكر تا تسخير فضا ، همه و همه صحنه شكارگاه انسان هستند .البته در اين راه كليه نيروها و امكانات مادي و معنوي به ما كمك مي نمايند تا دستيابي به مقصود حاصل شود.اين جمله خواص كليه قدرت هاي بالفعل و بالقوه وجود مادي و معنوي ما است . 5 حس يكي از مهمترين آنهاست ـ ساخت انگشتان دست ، حركت در روي دو پا و نحوه فيزيولوژي بدن انسان در شرايط مختلف ياور ما مي باشد .

بس اين شكار به كمك همه وسايل است و زماني كه انسان قدم به قرن جديد مي گذارد اين قدرت با نيروي علم و رايانه تقويت شده و سپس ما بهتر و بيشتر مي توانيم شكار كنيم اما ببينيم عاقبت كار چيست ؟




هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر